Recenzja gry
Dark Insanity
- matikun
(ravenone)
data wydania: kwiecień 2014
maker: XP
gatunek: przygodowa/logiczna
DOWNLOAD
Dark Intanity to połączenie przygodówki, zręcznościówki i gry logicznej.
Mieszanka wybuchowa czy raczej zlepek niepasujących do siebie elementów? Sprawdźmy.
Milczenie jest złotem
Najciekawszym aspektem tego projektu jest konwencja bez dialogowa. Dark Insanity opowiada pewną historię, ale nie używa do tego słów. Dzięki temu możemy interpretować ją na różne sposoby. A o czym ta gra jest? Z klimatycznego intra możemy wywnioskować, że główny bohater traci rodzinę. W jaki sposób? Na skutek groźnej choroby, ukąszenia wampira, a może przyczyna jest jeszcze inna? To już zależy od naszej interpretacji. Wkrótce po tych wydarzeniach nasza postać wyrusza w nieznane. Jaki ma cel? Zemsta? Poznanie prawdy o śmierci rodziny? A może chce wskrzesić swoich bliskich? Nie będziemy nad tym długo gdybać, gdyż przez większość rozgrywki będziemy głowili się nad czymś innym.
Najciekawszym aspektem tego projektu jest konwencja bez dialogowa. Dark Insanity opowiada pewną historię, ale nie używa do tego słów. Dzięki temu możemy interpretować ją na różne sposoby. A o czym ta gra jest? Z klimatycznego intra możemy wywnioskować, że główny bohater traci rodzinę. W jaki sposób? Na skutek groźnej choroby, ukąszenia wampira, a może przyczyna jest jeszcze inna? To już zależy od naszej interpretacji. Wkrótce po tych wydarzeniach nasza postać wyrusza w nieznane. Jaki ma cel? Zemsta? Poznanie prawdy o śmierci rodziny? A może chce wskrzesić swoich bliskich? Nie będziemy nad tym długo gdybać, gdyż przez większość rozgrywki będziemy głowili się nad czymś innym.
Czas na zagadki
Nasza podróż będzie usłana łamigłówkami. Niektóre sprowadzają się do prostych mini-gierek - otwieranie wytrychem skrzynek, inne każą nam wpisywać hasła, żeby rozbroić pułapkę, a kolejne będą związane z mozolnym przesuwaniem głazów czy wciskaniem przełączników. Znajdzie się nawet krótka gra w szachy, elementy skradankowe i sekwencje QTE wplecione w walki, które wraz z opcją skakania nadają rozgrywce nieco dynamiki.
Z jednej strony mamy więc nieco szaleństwa, świetnego klimatu i spory wachlarz zagadek, z drugiej w oczy rzuca się przeciętne wykonanie połączone z bugami i ograniczeniami (przesuwamy obiekty tylko od góry). A całość sprawia wrażenie mieszanki niezgranych ze sobą elementów.
Jak na krótką rozgrywkę jest dość sporo pomniejszych błędów: ograniczony zapis gry nie działa, niektóre elementy są źle poblokowane, a przesuwanie głazów czasem się zawiesza.
Nasza podróż będzie usłana łamigłówkami. Niektóre sprowadzają się do prostych mini-gierek - otwieranie wytrychem skrzynek, inne każą nam wpisywać hasła, żeby rozbroić pułapkę, a kolejne będą związane z mozolnym przesuwaniem głazów czy wciskaniem przełączników. Znajdzie się nawet krótka gra w szachy, elementy skradankowe i sekwencje QTE wplecione w walki, które wraz z opcją skakania nadają rozgrywce nieco dynamiki.
Z jednej strony mamy więc nieco szaleństwa, świetnego klimatu i spory wachlarz zagadek, z drugiej w oczy rzuca się przeciętne wykonanie połączone z bugami i ograniczeniami (przesuwamy obiekty tylko od góry). A całość sprawia wrażenie mieszanki niezgranych ze sobą elementów.
Jak na krótką rozgrywkę jest dość sporo pomniejszych błędów: ograniczony zapis gry nie działa, niektóre elementy są źle poblokowane, a przesuwanie głazów czasem się zawiesza.
Zapach szarości
Dark Insanity jest utrzymane w odcieniach szarości. Sprowadza się to jedynie do manipulacji odcieniem ekranu, przez co przy przechodzeniu między scenkami widać kolory, a to mija się z celem. Autor użył grafik z innej gry (za przyzwoleniem, rzecz jasna), ale opieranie całego projektu na grafikach użytych w innej grze świadczy o lenistwie albo braku wizji własnego świata.
Po klimatycznej muzyce podczas intra nastaje cisza, towarzyszą nam tylko dźwięki rtp. Szkoda trochę, bo oprawa dźwiękowa, względnie chociaż dźwięki otoczenia mogłyby spotęgować nastrój gry.
Dark Insanity jest utrzymane w odcieniach szarości. Sprowadza się to jedynie do manipulacji odcieniem ekranu, przez co przy przechodzeniu między scenkami widać kolory, a to mija się z celem. Autor użył grafik z innej gry (za przyzwoleniem, rzecz jasna), ale opieranie całego projektu na grafikach użytych w innej grze świadczy o lenistwie albo braku wizji własnego świata.
Po klimatycznej muzyce podczas intra nastaje cisza, towarzyszą nam tylko dźwięki rtp. Szkoda trochę, bo oprawa dźwiękowa, względnie chociaż dźwięki otoczenia mogłyby spotęgować nastrój gry.
Dark Insanity to opowiadanie fabuły bez słów i różnorodne zagadki, czyli mocne strony projektu. Jednak całość składa się z nie zawsze pasujących do siebie elementów i jest wykonana nieco topornie. Niemniej w DI warto zagrać.
PLUSY:
- konwencja bez dialogów
- niektóre zagadki
- klimat
MINUSY:
- niespójna
- krótka
- kilka mniejszych błędów
FABUŁA: 4/6
GRYWALNOŚĆ: 3/6
GRAFIKA: 3/6
KLIMAT: 4/6
MUZYKA: 3/6
PLUSY:
- konwencja bez dialogów
- niektóre zagadki
- klimat
MINUSY:
- niespójna
- krótka
- kilka mniejszych błędów
FABUŁA: 4/6
GRYWALNOŚĆ: 3/6
GRAFIKA: 3/6
KLIMAT: 4/6
MUZYKA: 3/6
ŁĄCZNA OCENA: 3+
